නමෝ තස්ස භගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුද්ධස්ස.
මාස 06 ක පමණ කාලයකින් පසු නැවත ලිපියක් සකස් කරන්නට යෙදුනෙමි. ගත වූ මාස හයක පමණ කාලය තුළ අප කිහිප දෙනෙක් විසින් බුද්ධජයන්ති ත්රිපිටක ග්රන්ථ මාලාව පරිගණකය ඔස්සේ ඉතා පහසුවෙන් පරිශීලනය කළ හැකි මෘදුකාංග පද්ධතියක් සකස් කරන්නට යෙදුනි. ඒ කාර්යය සඳහා ප්රධානත්වය දුන් බැවින් අප ගේ අනෙක් සියලු කාර්යයන් මුළුමනින් ම නතර කරන ලදී. ඒ අනුව බ්ලොග් අඩවිය ට ලිපි එක් කිරීම ද, තාවකාලික ව නතර කරන ලදී.
බුද්ධජයන්ති ත්රිපිටක ග්රන්ථ මාලාවසහිත පද්ධතිය එළඹෙන වෙසක් පුරපසලොස්වක පොහෝදින අන්තර්ජාලය ඔස්සේ ප්රකාශයට පත්කිරීමට සියලු කටයුතු සුදානම් වෙමින් පවතින බව ත් දන්වමි. ඒ පිළිබඳ ඉදිරියේ දී දැනුවත් කරමි.
දැන් මාතෘකාව වෙත පිවිසෙමු. ඉහත ගීතය ඔබ කවුරුත් අසා ඇතුවාට සැකයක් නැත. එයින් කියවෙන්නේ වර්තමාන සමාජයට සිදු වී ඇති බලවත් විපතක් පිළිබඳ ව ය. මෙ ම ලිපියෙන් දක්වන්නේ ගීතයෙන් දැක්වෙන විපතටත් වඩා විපතක් පිළිබඳ ව ය. එ නම් බුදුදහම සමග එක් කරන්නට වෙර දරන මිසදිටු විශ්වාස පිළිබඳ ව යි.
ලිපියෙන් දැක්වෙන ප්රධාන කරුණු කිහිපය මෙ සේ දක්වමු.
- ජ්යෝතිෂ්ය ද? බෞද්ධ කර්ම සංකල්පය ද?
- ජ්යෝතිෂ්ය බුදුදහමෙන් බැහැර කරන්නේ ඇයි?
- කර්මය යනු කුමක් ද?
- අතීත කර්මවලින් විපාකඇති වන්නේ කෙ සේ ද?
- බෞද්ධ කර්ම සංකල්පයේ විශිෂ්ටත්වය.
- මිසදිටු බව අතහරින්න.
